ارزشیابی اثر دوز یادآور پلت‌فرم‌های مختلف واکسن‌ها

/1 دیدگاه/در , /توسط

پژوهشگران از تایلند در پژوهشی که ۵ دسامبر ۲۰۲۱ بصورت پیش‌چاپ در Medrxiv منتشر شد، اثر دوز یادآور پلت‌فرم‌های مختلف واکسن‌ها، از جمله: واکسن غیرفعال سینوفارم، واکسن وکتور ویروسی آکسفورد-آسترازنکا و واکسن mRNA فایزر-بیون‌تک در بزرگسالان سالم که دوز کامل واکسن غیرفعال کروناوک را دریافت کرده بودند، را مورد ارزشیابی قرار دادند.
شرکت‌کنندگان سالم ≥۱۸ سال که ۲ دوز از کروناوک دریافت کردند برای دریافت دوز مازاد با واکسن کووید-۱۹ غیرفعال یا mRNA پس از ۴-۳ ماه از دوز نخست کروناوک استخدام شدند.
میانگین سنی شرکت‌کنندگانی که واکسن‌های سینوفارم، آسترازنکا و فایزر را دریافت کردند، به ترتیب، ۴۲.۷، ۴۱.۶ و ۴۴.۲ سال بود.
داده‌های واکنش‌زایی این گروه با توجه به عارضه‌های جانبی موضعی و سیستماتیک در افرادی که واکسن غیرفعال سینوفارم دریافت کرده بودند، بطور قابل توجهی در مقایسه با سایر واکسن‌های یادآور کمتر بود.
شایع‌ترین عارضه‌های جانبی (AEs) موضعی و سیستمی پس از دوز سوم یادآور درد در محل تزریق و درد ماهیچه بود.
تجزیه و تحلیل بیشتر نشان داد که AEها پس از دریافت واکسن سینوفارم بطور قابل توجهی کمتر از دو گونه دیگر واکسن بود، به جز برای استفراغ.
درد ماهیچه در ۴۰.۴% کل شرکت‌کنندگانی که واکسن آکسفورد-آسترازنکا دریافت کردند، چشمگیر بود.
دوز یادآور بدون هیچ عارضه جانبی جدی، ایمن بود.

ایمن‌زایی
ایمن‌زایی نشان داد که دوز یادآور با واکسن آکسفورد-آسترازنکا و فایزر-بیون‌تک به یک نسبت قابل توجهی از پادتن Ig ضد دامنه اتصال گیرنده (RBD)، پادتن IgG ضد RBD و پادتن IgA ضد S1 دست یافت.
در مقابل، واکسن سینوفارم به پاسخ تقویت‌کننده کمتر از دیگر واکسن‌ها دست یافت.
تیتر میانگین ژئومتریک (GMT) پادتن Ig ضد RBD، پادتن IgG ضد RBD سه گروه پیش از دوز یادآور، سطح‌های مشابه نشان داد.
دوز سوم با واکسن‌های سینوفارم، آسترازنکا و فایزر GMTهای پادتن Ig ضد RBD بطور قابل توجه ایجاد کردند که در روز ۱۴ پس از واکسیناسیون به ترتیب، ۱۰۷۳، ۹۸۶۵ یا ۲۰۷۸۷ U/mL بود.
افزون بر این، پادتن IgG ضد نوکلئوکپسید تنها در بین گروهی که دوز یادآور سینوفارم دریافت کرده بودند مشاهده شد.

داده‌ها نشان داد که واکسن فایزر دارای بالاترین ایمن‌زایی بود در حالی که واکسن سینوفارم کمترین ایمن‌زایی را نشان داد.
در مقایسه‌ی تیتر پادتن در روزهای ۱۴ بین دریافت‌کنندگان آسترازنکا و فایزر، پژوهشگران تفاوت قابل توجهی در GMTهای کلی پادتن Ig ضد RBD و پادتن IgG ضد RBD پیدا نکردند.
تفاوت قابل توجهی در پادتن IgA ضد S1 در بین سه گروه بیمار در حالت پایه وجود نداشت. جالب توجه اینکه دوز یادآور توانست پادتن IgA ضد S1 را پس از دریافت آسترازنکا و فایزر بطور قابل توجهی افزایش دهد.
اگرچه سینوفارم توانست بیش از ۲ برابر نسبت پادتن IgA ضد S1 را در ۱۴ روز در مقایسه با حالت پایه افزایش دهد، تفاوت معنادار نبود.
در نتیجه، فعالیت خنثی‌سازی سرم افراد واکسینه‌شده دارای مهار بالای بیش از ۹۰% در برابر گونه‌ی وحشی SARS-CoV-2 و واریانت‌های آن‌ (آلفا، بتا و دلتا) بود.
نتیجه‌ها نشان داد که دوز یادآور با آسترازنکا یا فایزر دارای فعالیت مهار در برابر گونه‌ی وحشی (WT) و سویه‌های واریانت بیش از ۹۰% در روز ۲۸ بود، در حالی که دوز یادآور با سینوفارم در فعالیت مهار در برابر گونه‌ی وحشی SARS-CoV-2 و سویه‌های واریانت آنها بطور قابل توجهی کمتر از دو واکسن دیگر بود.
بر اساس این داده‌ها، دوز یادآور با وکتور ویروسی یا mRNA با توجه به ایمن‌زایی بالا در برابر WT ویروس SARS-CoV-2 و واریانت‌های آن مطلوب‌تر بود.
پاسخ سلول T
برای بررسی اینکه آیا واکسیناسیون یک پاسخ سلول T ایجاد می‌کند، سنجش آزادسازی اینترفرون گاما در کل خون انجام شد.
چندین مقایسه برای IFN-ɣ CD4+ و IFN-ɣ نشان داد که افزایش قابل توجهی در گروه واکسیناسیون با آسترازنکا یا فایزر در طی ۱۴ روز در مقایسه با حالت پایه وجود داشت، به جز سینوفارم که تفاوت قابل توجهی نداشت.
در کل، یک پاسخ سلول T در برابر پپتیدهای SARS-CoV-2 در گروه‌های آسترازنکا و فایزر مشهود بود. افزایش قابل توجهی در سطح‌های پاسخ سلول T ترشح‌کننده اینترفرون گاما پس از واکسیناسیون یادآور وکتور ویروسی یا mRNA پیدا کرد.
این پژوهش نشان داد که تجویز با دوزهای یادآور آسترازنکا یا فایزر در افراد با سابقه‌ی دو دوز واکسن غیرفعال (کروناوک) ایمن‌زایی بالایی با عارضه‌های جانبی قابل قبول بدست آورد.

منبع :

https://www.medrxiv.org/

القا سطح پایین پادتن ها در برابر واریانت اومیکرون توسط واکسن ها

/0 دیدگاه /در , , /توسط

پروفسور متیو اسنیپ، استاد کودکان و واکسن‌شناسی در دانشگاه آکسفورد و از نویسندگان این مقاله، گفت:”این داده‌ها مهم هستند اما تنها بخشی از تصویر می‌باشند. آنها تنها پادتن‌های خنثی‌کننده را پس از دوز دوم بررسی می‌کنند، اما دریاره‌ی ایمنی سلولار چیزی به ما نمی‌گویند و این با استفاده از نمونه‌های ذخیره‌شده پس از در دسترس قرار گرفتن سنجش‌ها آزمایش خواهد شد.”
“مهمتر اینکه، ما هنوز تاثیر دوز سوم را ارزیابی نکرده‌ایم، که می‌دانیم غلظت‌های پادتن را بطور قابل توجهی افزایش می‌دهد و احتمالا منجر به افزایش قدرت در برابر واریانت اومیکرون خواهد شد.”
پروفسور ترزا لمبه، استاد واکسن‌شناسی در دانشگاه آکسفورد و از نویسندگان این مقاله، گفت:”واکسیناسیون بازوهای بسیاری از سیستم ایمنی بدن ما، از جمله پادتن‌های خنثی‌کننده و سلول‌های T را تحریک می‌کند.”


“داده‌های اثربخشی دنیای واقعی به ما نشان داده است که واکسن به محافظت از ما در برابر بیماری شدید با واریانت‌های نگران‌کننده پیشین ادامه می‌دهد.”


“بهترین راه برای محافظت از ما در این همه‌گیری این است که واکسینه شویم.”


در این پژوهش، پژوهشگران تیترهای خنثی‌سازی زنده در برابر واریانت اومیکرون ارائه دادند که با خنثی‌سازی در برابر واریانت‌های ویکتوریا، بتا و دلتا مقایسه شد.
سرم شرکت‌کنندگان در پژوهش Com-COV2 از ۲۸ روز پس از دوز دوم واکسن‌های آکسفورد-آسترازنکا (۲۲ نمونه) یا فایزر-بیون‌تک (۲۱ نمونه) گردآوری شد که ۱۱-۸ هفته پس از دوز یکم تزریق شد.
تیترهای خنثی‌سازی سرم‌های افرادی که ۲ دوز واکسن آکسفورد-آسترازنکا دریافت کرده بودند به زیر آستانه‌ی تشخیص در همه به جز یک شرکت‌کننده کاهش یافت. (اسلاید سوم)
میانگین تیترهای خنثی‌سازی سرم شرکت‌کنندگانی که دو دوز واکسن فایزر-بیون‌تک دریافت کرده بودند ۲۹.۸ برابر کاهش یافت و از ۱۶۰۹ (سویه ویکتوریا) به ۵۴ (واریانت اومیکرون) رسید و یک شرکت‌کننده به زیر آستانه‌ی تشخیص رسید.
این مساله منجر به افزایش عفونت‌های غیرمنتظره (پس از واکسیناسیون) در افراد از پیش آلوده یا دو بار واکسینه‌شده خواهد شد که موج بیشتری از عفونت‌ها را ایجاد خواهد کرد.


منبع :corona_science1
https://www.medrxiv.org/content/10.1101/2021.12.10.21267534v1

آلودگی سریعتر نایژه های انسان توسط واریانت اومیکرون نسبت به دلتا

/0 دیدگاه /در , /توسط

دکتر مایکل چی‌وای، استادیار دانشکده بهداشت همگانی و پژوهشگر ارشد مرکز عفونت و ایمن‌شناسی در پارک علوم و فناوری هنگ‌کنگ و پروفسور جان نیکولز، استاد گروه آسیب‌شناسی، از سال ۲۰۰۷ در استفاده از کشت‌های خارج جانداری دستگاه تنفسی برای بررسی بسیاری از عفونت‌های ویروسی نوپدید، مانند آنفولانزای مرغی، سندرم تنفسی خاورمیانه ویروس کرونا (MERS) پیشگام بوده‌‌اند.
اکنون این فناوری برای درک اینکه چرا واریانت اومیکرون ممکن است در انتقال و شدت بیماری با سایر واریانت‌های ویروس SARS-CoV-2 متقاوت باشد، بکار رفته است.
در این روش از بافت ریه برداشته‌شده برای درمان ریه که معمولا دور انداخته می‌شود، برای بررسی بیماری‌های ویروسی دستگاه تنفسی استفاده می‌شود.
دکتر چان و تیمش واریانت اومیکرون را باموفقیت جداسازی کردند و از این مدل تجربی برای مقایسه‌ی عفونت با ویروس SARS-CoV-2 اصلی از سال ۲۰۲۰، واریانت دلتا و واریانت اخیر اومیکرون استفاده کردند.
آنها دریافتند که واریانت جدید اومیکرون سریع‌تر از ویروس SARS-CoV-2 اصلی و واریانت دلتا در نایژه انسان تکثیر می‌یابد.واریانت اومیکرون در ۲۴ ساعت پس از عفونت تقریبا ۷۰ برابر بیشتر از واریانت دلتا و ویروس SARS-CoV-2 تکثیر یافت.
در مقابل، واریانت اومیکرون با کارایی کمتری (بیش از ۱۰ برابر کمتر) در بافت ریه انسان نسبت به ویروس SARS-CoV-2 اصلی تکثیر شد که ممکن است نشان‌دهنده‌ی شدت کمتر بیماری باشد.
دکتر چان گفت:”توجه به این نکته مهم است که شدت بیماری در انسان تنها با تکثیر ویروس تعیین نمی‌شود، بلکه توسط پاسخ ایمنی میزبان به عفونت نیز تعیین می‌شود، که ممکن است منجر به اختلال در تنظیم سیستم ایمنی ذاتی، یعنی طوفان سایتوکین شود.”


“همچنین اشاره شده است که با آلوده کردن افراد بیشتر، یک ویروس بسیار عفونی ممکن است سبب بیماری شدیدتر و مرگ شود، اگرچه خود ویروس ممکن است کمتر بیماری‌زا باشد.”
بنابراین، روی هم رفته با پژوهش اخیر ما که نشان می‌دهد، واریانت اومیکرون می‌تواند تاحدی از ایمنی ناشی از واکسن‌ها و عفونت پیشین فرار کند، تهدید کلی احتمالا بسیار قابل توجه باشد.


منبع : corona_science1
https://www.med.hku.hk/en/news/press/20211215-omicron-sars-cov-2-infection?utm_medium=social&utm_source=twitter&utm_campaign=press_release

اولین واکسن DNA COVID-19 تأیید شد

/0 دیدگاه /در , /توسط

تصویب واکسن اسید نوکلئیک در هند به راه حلی برای کشورهای کم درآمد اشاره دارد – در صورتی که بتوان بر محدودیت های فناوری تحویل فعلی غلبه کرد.

واکسن ZyCoV-D هند از DNA حلقوی برای محافظت در برابر عفونت SARS-CoV-2 استفاده می کند.

مجوز استفاده اضطراری از واکسن کووید-19 مبتنی بر DNA توسط هند، نقطه عطفی برای فناوری اسید نوکلئیک است که در طول همه گیری نادیده گرفته شده است. اگرچه تایید ZyCoV-D از داروسازی هندی Zydus Cadila نشان‌دهنده اولین تجربه تاریخی برای واکسن‌های مبتنی بر DNA است، داده‌های بازبینی شده درباره ایمنی و اثربخشی واکسن رمزگذاری کننده پروتئین اسپایک هنوز منتشر نشده است. اگر واکسن‌های DNA بتوانند بر ناکارآمدی‌های تاریخی تحویل به سلول‌های ارائه‌دهنده آنتی‌ژن (APCs) غلبه کنند و نگرانی‌ها در مورد خطرات احتمالی سمیت ژنتیکی که می‌تواند ناشی از یکپارچگی کروموزومی باشد، پایداری بالا، دوام پاسخ (از جمله افزایش ایمنی سلول‌های T) و کاهش یابد. سهولت ساخت می‌تواند آنها را به جایگزینی ارزشمند برای فناوری‌های واکسن mRNA، ناقل آدنوویروسی و پروتئین نوترکیب تبدیل کند. با وجود چندین واکسن DNA دیگر برای کووید-19 (جدول 1)، این روش ممکن است در نهایت ابزار جدیدی را برای تلاش‌های جهانی ایمن‌سازی در کشورهای کم‌درآمد ارائه دهد.

منبع: https://www.nature.com/articles/d41587-021-00023-5

پاکسازی سریعتر ویروس کرونا در افراد واکسینه شده

/0 دیدگاه /در , /توسط

دو نیروی متضاد که در حال شکل دادن همه‌گیری کووید-۱۹ هستند، پیدایش واریانت‌های نگران‌کننده ویروس SARS-CoV-2 و پذیرش واکسن‌ها می‌باشند.
اندازه‌گیری بار ویروسی SARS-CoV-2 در طی دوره‌ی عفونت حاد می‌تواند فرضیه‌هایی را درباره‌ی سازوکارهایی که زمینه‌ساز گوناگونی در انتقال با توجه به واریانت و وضعیت واکسیناسیون هستند، را آگاهی دهد.
شواهد اخیر نشان می‌دهد که عفونت‌های ناشی از واریانت دلتا دارای اوج بارهای ویروسی بالاتری نسبت به سایر تبارها هستند و دریافت‌کنندگان واکسن آلوده به ویروس SARS-CoV-2 ممکن است عفونت را سریع‌تر از افراد واکسینه‌نشده پاک کنند.
با این حال، توصیف پویایی [دینامیک] ویروسی SARS-CoV-2 اساسا بر اساس پژوهش‌های مقطعی است که در آن آزمایش با آغاز نشانه‌ها آغاز شده است.
چنین طرح‌های پژوهشی، پویایی ویروسی را در مرحله‌های ابتدایی عفونت نادیده می‌گیرند و سبب ایجاد سوگیری در اندازه‌گیری بار ویروسی در دوره‌های مختلف همه‌گیری می‌شوند.
برای غلبه بر این محدودیت‌ها پژوهشگران از دانشگاه‌های هاروارد، ییل و کلمبیا در پژوهشی که ۱ دسامبر ۲۰۲۱ در نشریه پزشکی نیواینگلند منتشر شد، مجموعه‌ی طولی و آینده‌نگر از ۱۹۹۴۱ نمونه ویروسی SARS-CoV-2 که از ۱۷۳ شرکت‌کننده به عنوان برنامه سلامت شغلی انجمن بسکتبال ملی آمریکا بین ۲۸ نوامبر ۲۰۲۰ و ۱۱ آگوست ۲۰۲۱ بدست آمد را گردآوری و تجزیه و تحلیل کردند.
پژوهشگران پویایی ویروسی SARS-CoV-2 در بین ۳۶ شرکت‌کننده‌ای که با واریانت آلفا (B.1.1.7) و ۳۶ شرکت‌کننده‌ای که با واریانت دلتا (B.1.617.2) آلوده شدند و ۴۱ شرکت‌کننده‌ای که با یک واریانتی که از واریانت‌های مورد توجه و نگران‌کننده کنونی نبود، همراه با ۳۷ شرکت‌کننده واکسینه‌شده و ۱۳۶ واکسینه‌نشده مورد مقایسه قرار دادند.
پژوهشگران تفاوت معناداری در میانگین اوج بار ویروسی (با یک اوج آستانه [Ct] چرخه پایین‌تر که نشان‌دهنده یک بار ویروسی بیشتر است)، مدت زمان تکثیر، دوره‌ی پاکسازی با مدت زمان عفونت حاد واریانت آلفا یا دلتا در مقایسه با واریانت‌هایی که مورد علاقه یا نگران‌کننده نیستند، همانطور که با همپوشانی ۹۵% فاصله اطمینان مشهود است، نیافتند.

پژوهشگران همچنین تفاوت معناداری در میانگین اوج بار ویروسی یا مدت زمان تکثیر بین شرکت‌کنندگان واکسینه‌شده و واکسینه‌نشده نیافتند. [افراد واکسینه‌نشده ۲ روز بیشتر از افراد واکسینه‌شده تکثیر ویروسی داشتند]

ادامه مطلب